الجزاير در جنوب غربى درياى مديترانه و شمال غربى قاره افريقا قرار دارد. در سال 27 آيين مقدّس اسلام با فرماندهى عقبه فرزند نافع وارد الجزاير شد. اندكى بعد حسان بن نعمان و موسى بن نصير و طارق بن زياد فتوحات را در اين مناطق ادامه دادند. گفته اند كه موسى بن نصير و پدرش از دوستداران اهل بيت (ع) بوده اند. منطقه افريقيه و از جمله كشور الجزاير به مدت 5 قرن از اواخر قرن دوم تا اواخر قرن هفتم منطقه نفوذ و گاهى حاكميت دوستداران اهل بيت بوده است، به طورى كه حكومت هاى ادارسه، فاطميون و موحدون بذر محبت اهل بيت (ع) را در اين مناطق پراكندند.
محمد العتبی، پژوهشگر علوم اسلامی (فقه، فلسفه و تصوف) با سید جلال میرآقایی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در الجزایر دیدار و گفت‌وگو کرد.
در این دیدار، طرفین درباره جایگاه آموزش و پژوهش علوم اسلامی در جامعه الجزایر به بحث و تبادل نظر پرداختند.
مذهب شیعه در دوره حکومت رستمیه (776-908 م) در الجزایر به طور جدی حضور داشت. رستمیه توسط اباضی ها که شاخه ای از اسماعیلیه هستند، پایه گذاری شد و شهر "تیهرت" که نام کنونی آن "تیارت" می باشد را پایتخت و مهد فرهنگ و اندیشه خود در شمال آفریقا قرار دادند.
شکل گیری فرقه وهابیت در الجزایر به سال 1980 میلادی بر می گردد، یعنی زمانی که رئیس جمهور وقت الجزایر، شاذلی بن جدید، به طور رسمی فعالیت فرق مذهبی و گروه های دینی را در الجزایر آزاد اعلام کرد و این تحول با پیروزی انقلاب اسلامی همراه بود. همین مسئله موجب گرایش مردم الجزایر به سمت اسلام انقلابی شد. این امر، حساسیت روزافزون افراطیون اهل سنت، به ویژه وهابیون را برانگیخت، لذا برای مبارزه با رشد شیعه گرایی، به وهابیون میدان فعالیت بر ضد شیعه را دادند.
اطلاعات عمومی
جمعيت: 33 ميليون نفر (2006)
مساحت (كيلومتر مربع): 2.381.741 كيلومتر مربع
پايتخت: الجزايره
موقعيت جغرافيايي: شمال آفريقا هم مرز درياي مديترانه
همسايگان: تونس، مراكش، ليبی، نيجر، مالي، موريتاني
آب و هوا: تابستان خشك و نيمه خشك وگرم و زمستان سرد و خشك
جنبش شیعی در الجزایر، مراکش و کل شمال آفریقا به طرز چشمگیری رو به افزایش است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران چشمگیرتر شده است. مذهب تشیع اثناعشری در کشور الجزایر انتشار گسترده ای یافته است و مروجان این مذهب در میان جوانان این کشور نیز حضوری چشمگیر دارند.
نقش اسلام و مساجد در پیروزى نهضت الجزائر
نقش اسلام در نهضت الجزائر
اسلام، دین جنبش و جهاد:
براى نهضتهاى آزادیبخش ملى سرزمینهاى اسلامى، علل و عوامل زیادى را مى توان ذکر کرد، ولى به نظر ما در پیدایش این نهضتها، آنچه که بیش از هر عامل دیگرى تأثیر داشته و دارد، همان ایمان و اعتقاد به طرز فکر انقلابى اسلامى است.
بدون شک تا ملتى از نظر رشد فکرى و تربیت روحى، آماده جنبش نباشد، هرگز نمى تواند بپاخیزد و در مقابل حوادث و مشکلات بى شمار مقاومت نماید و اگر هم بپاخاست، خواهى نخواهى شکست خورده و از نو در دامن «استعمار» مى غلطد! ولى البته نحوه «استعمار» تغییر مى یابد و ماسک جدیدى به خودمى زند.
مقدمه:
این بحث، در واقع به مناسبت آغاز هشتمین سال نبرد خونین در الجزائر، سرزمین قهرمانان اسلام، نوشته شد و روى این اصل، بعضى از مسائل و جملات آن، چنانکه مى خوانید، مربوط به اوضاع همان روزها است ولى اینک روى جهاتى، همان مطالب را بدون تغییرات، در اینجا مى آوریم.
سقوط روم و در پی آن وندال ها، و بی ثباتی امپراطوری بیزانس سبب بازسازی چندین شاهزاده نشین بربر گردید. برخی از این قلمروهای مربوط به شاهزاده گان، به ویژه آنها که در کوهستان های اوراس بودند، کوشیدند که در حدفاصل سال های 665 تا 708م در مقابل ورود اسلام مقاومت نمایند.
از سال 644 تا 656م، اولین قبیله بربر الجزایری که به اسلام گروید، "سلالة المغراویون" بودند. به نوشته ابن خلدون، مورخ قرون وسطی، "اوزمار بن سکلب" رهبر مغراویون به درخواست عثمان بن عفان، خلیفه سوم، اسلام آورد. مغراویون نیز با بازگشت رهبر خود، دسته جمعی، به دین مبین اسلام گرویدند.
اطلاعات عمومی
جمعیت کل: ۳۵،۳۶۹،۰۰۰(۲۰۰۲م)
مساحت: ۲،۳۸۱،۷۴۱
حکومت: جمهوری
پایتخت: الجزیره
ادیان(درصد): ۹۹٪(اسلام)، ۱٪ (یهود و مسیحیت)
زبان رسمی: عربی
پیشینه اسلام: ۶۴۷ م
مراکز شیعی:
زیارتگاه‌ها: مرقد سیدی الهواری و سیدی الحسنی
مناطق شیعه‌نشین: الجزیره، باتنه، تبسه، خنشله، تيارت، سيدی بلعباس، بلکور، واد قریش، العناصر، بجادیه، تیزوزو، جیجل، وهران و البلیده.
درباره این سایت